zondag 4 oktober 2015

Verenigde Wanhoop

Een volgeladen hal met smokings. De sfeer is allesbehalve ontspannen. In deze zaal zullen de gouden kalveren worden uitgereikt. Acteurs hangen aan de bar en actrices scharrelen als een stel plofkippen rond; dit is immers de avond van hun leven. En terwijl de egocentrische wezentjes in het pluche zitten in afwachting het euforische moment dat ze zich op een chaotische wijze een weg richting het podium kunnen banen en klunzig zeggen dat ze geen speech hebben voorbereid, maar toch even snel 6-A4tjes hebben volgeklad “voor het geval dat”, besef ik dat deze prijs eigenlijk helemaal nergens over gaat. Als je zelfs in Nederland geen prijs kan winnen voor de beste film, waar dan wel? Nederland is het onderontwikkeldste filmland van de westerse wereld, dat hele gouden kalf is een opgezette illusie waardoor Nederlandse filmmakers moeten denken dat de Nederlandse filmwereld serieus te nemen is; we willen maar al te graag meespelen met de grote jongens.

En wie die grote jongens zijn, dat maakt ons niet uit. Zelfs wanneer het een organisatie betreft die Saoedi-Arabië erg hoog heeft zitten, staan we te popelen om deel te mogen nemen. Nederland zou dolgraag een plaats willen innemen in de VN-veiligheidsraad. Dit is na de ramp met de MH-17 noodzakelijk, zo oppert de koning die van stal is gehaald om een verpletterende indruk achter te laten. Alhoewel ik denk dat men er niet in slaagt om Nederland lid te maken van de veiligheidsraad, heeft het natuurlijk wel iets tragisch. Nederland zou een “uitstekende” kandidaat zijn i.v.m. het aantal “vredesmissies” waar we aan hebben deelgenomen, daar is de naam “Karremans” uiteraard niet gevallen. Bovendien, wie wil er lid worden van een kliek die Saoedi-Arabië verantwoordelijk stelt voor de mensenrechten? Het is voor Saoedi-Arabië de perfecte manier om haar eigen “schoonheidsfoutjes” in relatie tot de mensenrechten te verdoezelen.

Men lijkt overigens steeds minder principieel te worden; waarom zou je kritisch doen, als het ook makkelijk kan? Het lijkt één van de haken en ogen die onlosmakelijk aan het neoliberalisme verbonden zijn. Blijf kritisch tegenover machtige landen en maak ze geen onderdeel van een democratisch orgaan; men moet voorkomen dat de VN de FIFA van de internationale gemeenschap wordt. Zoals in de column van Hertzberger in NRC Handelsblad te lezen is telde 2014 1 resolutie over Noord-Korea en 14 over Israël; hoe kan iemand dat nog langer serieus nemen? Aan meebuigen komt ook een eind; wanneer meisjes van 13 jaar oud richting asielzoekerscentra komen omdat Nederland in het buitenland gesloten huwelijken erkend (ook wanneer minderjarigen betrokken zijn), moet de grens tussen culturele vrijheid en westerse normen & waarden getrokken worden.

En terwijl Nederland als een klein kind op het partijtje van de populairste jongen uit de klas uitgenodigd wil worden, baart het de VS grote zorgen dat Rusland aan het huishouden is in Syrië. Dat kan namelijk nooit de bedoeling zijn; als er één land is dat de vrijheid komt brengen is het Uncle Sam, en daar kan men de moderne tsaar niet goed bij gebruiken. Poetin vecht namelijk aan de zijde van Assad, om te zorgen dat die stevig op zijn troon kan blijven zitten; hierbij zouden er door Russisch toedoen veel burgerslachtoffers vallen. Alhoewel er nog niet duidelijk is in hoeverre dit burgers of rebellen zijn, is het natuurlijk voor het eerst dat de VS zich bekommert om burgerslachtoffers; volgens hen is dat nou eenmaal het bijproduct van invallen in het buitenland. De wereldpolitiek is in de afgelopen 10 jaar niet zo nadrukkelijk aanwezig geweest als nu.


En terwijl Obama, de laatste verstandige president van de VS voor een lange tijd, zijn termijn uitzit, staan de republikeinen schreeuwend aan de poorten te rammelen. De president zucht, deze week was de VS getuigen van de zoveelste schietpartij dit jaar. Ze zijn van regelmatige incidenten ontpopt tot een bijna wekelijkse traditie. En terwijl Clinton enkel werkt aan het opbouwen van een “betrouwbaar” imago, schreeuwen de republikeinen moord en brand. Donald Trump schreeuwde al uit dat de docenten ook maar wapens moeten hebben en Jeb Bush reageerde op een mogelijk wapenverbod met een aparte uitspraak: dan moeten we ook zwembaden sluiten omdat kinderen erin kunnen verdrinken. Dit soort weken zetten je aan het denken: hoe ziet de wereld er over een jaar of tien uit?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten