Pretpark-Perikelen

Een krakende deur in Michigan komt langzaam in beweging en wordt na het betreden van het huis zorgvuldig afgegrendeld met een drietal sloten. Een oude schoonmaakster strompelt de krakende trap af. De treden zijn niet bepaald moeilijk te trotseren voor de modale mens, maar deze vrouw heeft inmiddels al heel wat traptreden doorstaan in haar 69-jarige bestaan, en dat knaagt aan de mobiliteit van de mens. Wanneer ze beneden is, slaakt ze een zucht. Een zucht van fysieke en lichamelijke pijn. In haar linkerhand houdt ze een krant vast die ze op te keukentafel legt. De moordpartij in Dallas druipt als tot inkt verworden bloed van de pagina’s. De schoonmaakster, die een donkere huidskleur heeft, is net thuis gekomen. Ze wist haar hele leven wat ze moest denken; van Martin Luther King’s zijn speech, van Rosa Parks’ standvastigheid, de rellen in Los Angeles en van het presidentschap van Barack Obama. Maar nu weet ze het even niet meer.

Gefragmenteerd-Brittannië

Engeland ontwaakt en de kiezers blijken zich later pas te beseffen wat ze met hun stem hebben aangericht. Een Brexit; velen hebben nu al spijt van hun anti-establishment-stem. Misschien was Cameron niet gepassioneerd genoeg in zijn campagne? Misschien schoot Labour-leider Corbyn tekort door niet prominent in het remain-kamp te manifesteren. Misschien vertrouwde ze Nigel Farage en zijn alles-zal-wel-meevallen boodschap tegen beter weten in. Hoe zal het lopen? Vraagt de kiezer die zijn stem betwijfelt zich af. Misschien valt het ook wel mee en kan Engeland na een Brexit weer met gemak handeldrijven. Het zou ook kunnen dat dit vergezicht slechts een drijvende roze wolk is waarvan enkel Farage heeft voorspeld dat die boven Engeland zal gaan hangen.