Emile roemer loopt hoopvol en vastberaden richting
het spreekgestoelte. Hij weet waarom hij hier loopt. Hij is gekozen door de
SP-kiezer, waaronder zich mensen bevinden die zich druk maken over de zorg, en
hij zal de stem van die mensen laten klinken. De socialist heeft, speciaal voor
de Algemene Beschouwingen, zijn keurigste rode stropdas omgedaan. Roemer staat
nu achter het spreekgestoelte en de gehele SP-fractie houdt haar adem in. Emile
is namelijk een geweldige debater voor zijn spiegel in de fractiekamer en
tegenover zijn bloedeerlijke en immer kritische partijgenoten, maar nu hij
geobserveerd wordt door de priemende ogen van menig rivaliserend kamerlid… kan
zijn socialistische wereldrede door interrupties aan kracht inboeten.
Emile begint vrolijk te speechen, althans –
vrolijk voor een SP-er. Roemer vertelt over de Bijbelse plagen die Egypte troffen
maar waarvan het Israëlitische volk gevrijwaard bleef, het leek wel een stukje
tekst dat door Israël-criticaster Harry van Bommel was achtergelaten toen hij
de Kamer verliet; een stukje dat hij ongetwijfeld had willen gebruiken in een
betoog over de ‘internationale uitzonderingspositie van Israël’. Roemer kijkt
nog niet op van zijn blaadje of de gevatte, oranjegedaste Bijbelexpert Kees van
der Staaij staat bij de interruptiemicrofoon om Emile erop te wijzen dat de
plagen niet in de goede volgorde genoemd worden. Emile herstelde zich vlug en
vervolgde zijn betoog, het ging nu over de eigen bijdrage in de zorg. Die zou
moeten worden afgeschaft, de kosten zijn circa 3,5 miljard maar dat is volgens
Emile wel te dekken door o.a. de bureaucratie in de zorg aan te pakken. Toen
was het Samsom die meteen klaarstond om Emile uit zijn droomwereld te helpen.
De PvdA-leider gaat de strijd voor het lijsttrekkerschap aan onder de noemer: “Doorknokken”
de ondertitel ‘tegen beter weten in’ kan het gemiddelde PvdA-lid wel zelf
invullen.
Zo weet Roemer de SP in de hoek te zetten waar
het al sinds de oprichting staat: ver uit de buurt van regeringsverantwoordelijkheid.
SP schreeuwt dat het kabinet geen goed beleid levert op het gebied van zorg en
komt met een plan dat ze niet eens hebben laten doorrekenen, dat is als een aanval
van een tandeloze tijger. Hier staat een partij zonder intellectuele
ruggengraat, zonder Jan Marijnissen. Een partijleider moet zich kunnen
verdedigen, ook wanneer hij de waarheid in pacht zou hebben. Als iets er niet
toe doet in de Kamer, dan is het wel de werkelijkheid. Voor de kiezer kan een
goed gebracht sprookje realistischer overkomen, dan een slecht aangeklede
waarheid.
De rechtse kiezer is inmiddels al lang
afgehaakt. Terwijl zijn tv nog aanstaat, kijkt hij op het uitgebreide keuzemenu
van partijen waar hij in maart uit zal kunnen kiezen. Af en toe hoort hij
flarden van het debat; de zelfverzekerde klank van Zijlstra, de gezaghebbende
rust van Rutte en de stem van Kuzu die zo nu en dan als een ongrijpbare mug en
diens toonfrequentie door de huiskamer galmt. Buma passeert even de revue als
leider van de partij die ooit de eeuwige macht leek te hebben. Hij kwam met
zijn vaste normen-en-waarden-stramien toen hij bepleitte dat er grenzen zijn aan
de vrijheid van meningsuiting en dat majesteitschennis weer strafbaar zou
moeten worden; de natte droom van elke partij die de koning een goddelijk gezag
toekent. Ondertussen vroeg de kiezer zich thuis verzuchtend af wat hij nu toch
zal moeten stemmen, er is in ieder geval genoeg te kiezen. De rechterrijstrook
is te betreden met 130 KM per uur en overbezet… D66 lijkt te kiezen voor een
benadering rechts van het midden, CDA is in de afgelopen jaren ook voorzichtig
naar rechts afgezakt, de PVV rijdt ook al een tijdje op de rijstrook mee, Of
kiest hij toch voor de PVV-afvalbakpartij ‘VNL’. De partij die enerzijds naar
lage belastingen streeft en anderzijds grandioze overheidsresultaten wil bereiken
die hogere uitgaven vereisen. Of zal de rechtse kiezer toch verleid worden door
de nieuweling die in de stoet is aangesloten: Thierry Baudet en zijn Forum voor
Democratie die bindende referenda wil invoeren, vervolgens komt Rutte in zijn
oude Saab aangereden om “Pleur op!” te roepen tegen zijn (vele) rechtse rivalen
die inmiddels een onliberale file op de weg veroorzaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten