De kaarten worden opnieuw geschud. Het politieke
landschap is aan reflectie en vernieuwing toe, althans, dat lijkt de afgelopen
weken het geval te zijn. De Nederlandse politiek maakt zich alvast op voor de
volgende verkiezingen. In het SP-kremlin is Roemer al gekroond tot de nieuwe
lijsttrekker, er waren immers geen andere kandidaten die zich hadden gemeld om
het tegen deze grandioze polonaisesocialist op te nemen. Binnen de SP lijkt men
zich overigens nooit erg activistisch uit te spreken tegen de partij(leiding).
In de andere socialistische vleugel van de Nederlandse politiek, is men er nog
niet uit. Zullen ze Diederik Samsom opnieuw voor het blok gooien, of wil de
PvdA na de verkiezingen nog een behoorlijk aantal zetels overhouden? Terwijl de
leden van de arbeiderspartij alvast weg zwijmelen bij partijprominenten zoals Asscher
of Aboutaleb als lijsttrekker, bijt het oud-Greenpeace-lid Samsom zich in het
lijsttrekkerschap vast zoals een harpoen dat in een Walvis doet. Diep van
binnen is Samsom de man die aan het roer van The Artic Sunrise wil staan, geheime
TTIP documenten openbaar wil maken en zeehondjes onder de bloederige knuppel
van een bontjager vandaan wil redden. Misschien leuke ideeën voor wanneer de
man volgend jaar uitgeteld thuiszit.
Ondertussen kunnen we Donald Trump
beschouwen als dé presidentskandidaat namens de Republikeinse Partij in de
Verenigde Staten. Niemand had dit zien aankomen toen Trump afgelopen zomer bekend
maakte dat hij in de presidentiële race zat. Hij deed tal van onhandige
uitspraken, jaagde bijna iedereen tegen zich in het harnas, heeft zich bijna
niet schuldig gemaakt aan het uitstippelen van een realistisch, concreet beleid
waardoor de kiezer een idee heeft hoe zijn plannen gerealiseerd kunnen worden.
En toch staat hij straks, naar alle waarschijnlijkheid, tegenover Hillary
Clinton. Republikeinen die hem eerst verafschuwden, draaien langzaam bij nu ze
beseffen dat Trump de enige man is die de republikeinse overwinning kan
brengen. Amerika heeft behoefte aan een antipoliticus, zoals Nederland die
behoefte ten tijde van Fortuyn had. Ze hebben genoeg van gelikte mannetjes die
een wollig, politiek correct verhaal opdreunen op een bijna mechanische manier
waar de mediatraining vanaf druipt. Veel Amerikanen hebben dan liever een
grove, mannelijke ongepolijste zakenman die ‘de boel wel even gaat regelen’.
Alles behalve een Clinton dus. Het kan dus nog knap lastig voor haar worden om
de strijd tegen de schreeuwende oranje-gepoeierde haarbal te winnen.
Wilders vond de kandidatuur van Trump dan
ook geweldig nieuws. Hij zag het wel zitten dat een “man met lef” het roer
wellicht over gaat nemen in de VS. Een man die durft op te staan tegen politiek
correcte praatjes en een muur durft te bouwen om Mexicanen buiten de deur te
houden. Geert droomt zelf natuurlijk al jaren van een eigen versie van ‘THE
WALL’. Een muur om Nederland niet om de Mexicanen, maar om alle kansarmen
buiten de polder te houden. Een muur die zo ondoordringbaar is, dat Syrische gezinnen
in België polsstokspringlessen gaan nemen, om over de muur te geraken zodat ze het
Hollandse paradijs kunnen betreden. Geert droomt zelf ook van een eigen casino,
‘wilt u meer of minder inzetten?’. En tot slot een eigen Guantanamo Bay, een gedeelte
van Flevoland dat vrijgehouden wordt om terreurverdachten op de sluiten en te
verhoren, zodat Nederland veilig kan slapen.
Geert droomt van een Nederland waarin er
enkel nog autochtonen gastarbeiders zijn. Een soort Gastarbeider 2.0 die op de
MBO-vakopleiding heeft genoten en te gast is bij een onhandige, hoger opgeleide
met een lekkende dakgoot die niet enkel twee linkse hobby’s, maar ook twee
linker handen heeft en het werk zodoende aan de lager opgeleiden overlaat. Maar
dat is een droom. Misschien zijn het aantal zetels die de PVV nu in de
peilingen heeft, wel verdampt rond de verkiezingen. Het is afwachten totdat de
ontevreden burger zich ook in Nederland uitspreekt. Geert zal Trump nog wel
kunnen complimenteren wanneer hij hem tegenkomt bij de internationale populistenbarbier
die Le Pen, Trump en Geert achtereenvolgend van een behandeling met dezelfde
kleurspoeling en haarlak voorziet. De dure haarartikelen hebben als mogelijke
bijeffect vermeld staan: kan open blik
aantasten & negatief werken op de onderbuik. Maar die zaken moet je een
beetje voor lief nemen, zeker als je getuige wilt zijn van een spectaculair
politiek spel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten