zondag 28 juni 2015

Last Minute

Ooit sprak de geschiedenisdocent tegenover de klas: jullie mogen blij zijn dat jullie in de 20e eeuw leven. Waarom? Er heerst nu beschaving! Het was halverwege de jaren ’50 de oorlog was net voorbij en de Nederlandse prinsesjes zaten op een vooruitstrevende school. Even keek Beatrix rond en keek of ze iemand van het andere geslacht kon ontdekken die haar toekomstige huwelijkspartner zou kunnen zijn. De oorlog was voorbij, er heerste vrede, en de vrijheid vierde hoogtij. Wat de prinsesjes waarschijnlijk niet wisten is dat de joodse leerlingen doelbewust in andere klassen zijn gestopt. Want stel je voor dat de prinsesjes een verhouding zouden krijgen met een joodse jongen! Verschrikkelijk! Een oorlogsmisdadiger oké, maar een jood!

Het schooljaar loopt ten einde, vakantietijd. Na een jaar van hard werken is het tijd om te ontspannen. Omdat de wereld van vandaag de dag een stuk kleiner lijkt geworden, maakt het absoluut niet uit waar men naartoe wil gaan. Alles is mogelijk, een droomvakantie is maar enkele muisklikken van de consument verwijdert. Een dag achter de PC, zoekend naar de juiste aanbieding. En kijk eens aan: een last-minute naar Tunesië. Men is in een euforische staat, voor een schijntje naar de zon. De vrolijke vader die de reis betaald heeft echter niet door dat met het boeken van deze last-minute de laatste levensuren wegtikken. De koffers worden gepakt, de vliegangst uit het hoofd gepraat en de voorpret is al in volle gang.

Eindelijk zijn ze aangekomen bij het hotel. Een prachtig oord met een toeristische grandeur waar je voor een last-minute prijsje ú tegen zegt. Nadat de kinderen in het lauwe, gelige water van het pierenbadje zijn gedropt, zoekt de vader een plekje op het overvolle strand. Hij vind een plekje, rolt zijn handdoek uit en gaat liggen. Na uren in de economyclass met de knieën in de nek te hebben gezeten, is het heerlijk om even languit in de zon te kunnen liggen. Even vraagt hij zich af of hij het zolderraampje wel goed heeft dichtgedaan. Hij zucht vertwijfelend, doet zijn ogen dicht om nooit meer wakker te worden. Een idioot komt met een speedboot aangevaren, ziet dat er schepsels zijn die het leven waarderen en zich niet laten hinderen door een bepaalde ideologie of geloof. Waarop de idioot het besluit neemt om het hele strand neer te maaien met zijn Ak-47. Spelende kinderen, lachende vrouwen, grappende mannen, als je een hekel aan vrede & geluk hebt zal  het niet moeilijk zijn om je magazijn erop leeg te schieten.

Islamistische Staat brokkelt langzaam uiteen. En dit is hun PR-stunt waarmee ze nieuwe leden proberen te werven. Je zou je af kunnen vragen wie graag ten strijde wil trekken voor een bloeddorstig leger dat elke vorm van geluk en liefde lijkt te minachten. Het blijken jongens te zijn die avontuur zoeken. Dat is de simpele conclusie die wordt getrokken na het analyseren van het profiel van de jongens. Het komt niet door westerse provocatie maar door een doorgeslagen “droom” over een kalifaat. De jochies willen wat te doen hebben. Dus wat doen ze dan? Dan vallen ze een gasfabriek binnen en proberen een mega-explosie te veroorzaken en onthoofden een onschuldige man. Anderen vallen weer een moskee binnen en schieten in het rond. Het is op het punt gekomen waarbij ik me niet echt meer verbaas over dit soort zaken. Ik keek niet echt van de aanslag in  Frankrijk op omdat ik eigenlijk al een tijdje zoiets verwachtte. Deze aanslagen zijn een snelle manier om vele zielen tegelijk af te stompen.


De prinsesjes luisterden aandachtig naar hetgeen de docent, die zijn verhaal vervolgde, te zeggen had. Jongens en meisjes, jullie mogen blij zijn dat we in een tijd van beschaving en vrijheid leven. Wie van jullie is er wel eens in het binnenhof geweest? Een paar leerlingen steken hun hand op. Daar is Van Oldenbarnevelt onthoofd, kinderen en ouders kwamen er kijken. Een onthoofding? Dat is in deze tijd toch niet meer voor te stellen. Op een prent laat de docent zien hoe het hoofd van Balthasar Gerards op de stadsmuur van Delft gespietst werd. Jongens, ik druk jullie één ding op het hart: wees dankbaar dat jullie kinderen en kleinkinderen dit soort taferelen niet hoeven mee te maken in onze moderne, beschaafde wereld.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten