De week van falende gevechten

Het moest het gevecht van de eeuw worden. Twee rivalen zullen elkaar eindelijk gaan bestrijden. Ze hebben menig plaagstootje uitgedeeld, vileine woordenwisselingen gehad en hebben zo een massa opgewarmd die werd gedwongen om een kant te kiezen. Honderden, nee, duizenden mensen keken ernaar uit, nu was het moment eindelijk daar. Er werd volop gespeculeerd. Wie maakt er de meeste kans? Wie is de good-guy? Wie is de slechte? Hebben ze zich allebei wel goed voorbereid? Wie kan rekenen op de gunfactor van het publiek? Weddenschappen zijn afgesloten, het geld is ingezet en het gevecht van de eeuw stond op het punt te beginnen.

Maar uiteindelijk viel het gevecht tegen. De twee rivalen stonden in de ring. Alhoewel de inzet van beide heren groot was en het resultaat geen ruimte liet voor twijfel, was de uitslag toch niet geheel bevredigend. Dat het zo zou eindigen, dat wist eigenlijk iedereen wel. Lodewijk Asscher kwam als winnaar uit de boksring gelopen en liet een geblesseerde Samsom achter die zijn politieke carrière voorlopig laat voor wat het is. De man die hard heeft gestreden voor het lijsttrekkerschap moet een punt zetten achter zijn Haagse periode. Hij wacht daar liever niet mee tot in maart, de Greenpeace-man vaart een nieuwe richting uit. Het was niet het gevecht van de eeuw. Het moest een glorieuze lijsttrekkersverkiezing worden, maar doordat slechts twee kandidaten zich hadden aangemeld die niet veel van elkaar afweken qua ideologische denkbeelden, waren het twee kandidaten die elkaar gedurende de debatten vliegen afvingen. Speerpunten van beide kandidaten waren inhoudelijk hetzelfde, het verschil zat hem in de woordkeus.

Een ander duel werd in de rechtbank gestreden. Wilders tegen de – zoals hij ze zelf noemt – D66 rechters. Dit is ook een voorbeeld van een van de teleurstellende gevechten deze week. Wilders wordt veroordeeld maar op wat voor een manier. Wel veroordeeld voor groepsbelediging, niet voor haatzaaien. Wilders is niet vervolgd voor het kernonderdeel van de eis van het Openbaar Ministerie. Wel schuldig, geen straf. Een echte PVV-er die voor minimumstraffen is, zal zich daar hevig tegen verzetten. Wilders mag overigens blij zijn dat dit de uitkomst is. Wanneer hij was vrijgesproken, had hij het effect van de uitspraak misschien wel niet tot de verkiezingen kunnen rekken. Nu is hij ten dele schuldig bevonden, en kan hij de zaak langdurig uitvechten. Met een beetje geluk kan Geert tijdens het RTL-debat nog uitbrengen: “ik sta met miljoenen Nederlanders voor de rechter”, elke populist droomt toch van zo’n kans.

Of misschien vecht Wilders het wel uit in zijn een-op-een debat met Rutte. Zo’n dergelijk debat zit er namelijk aan te komen. In de peilingen wordt namelijk ook een tweestrijd tussen VVD en PVV zichtbaar. Misschien een herhaling van de vorige verkiezingen. De PVV die de VVD als ‘regentesk’ neerzet en de VVD die zich profileert als het beschaafde alternatief voor de geblondeerde Limburger. Die strijd is nog niet gestreden. En ik hoop dat die strijd wél interessant, spannend en boeiend zal zijn.