We zijn niet in oorlog!

De barman van een mooie, Schotse pub staat rustig achter zijn bar. Terwijl zijn klanten diverse drankjes nuttigen, waaronder de beroemde Schotse whisky, maakt hij de glazen schoon. Een bakje pinda’s wordt bijgevuld en de barman kijkt een beetje rustig om zich heen. Vervolgens slaat verderop de vlam in de pan. Ajaxsupporters sloegen een naburige pub de boel kort en klein. Iedereen vlucht, alsof de Vikingen de stad net hebben betreden, de pub uit. En terwijl iedereen wegvlucht, wordt de barman ontvangen door briesende hooligans met ijzeren pijpen. Terwijl hij op de grond wordt geworpen bewerken ze hem met ijzeren staven waarna ze op zijn hoofd dansen. Nederland heeft zichzelf weer op de kaart gezet. Een groep doorgeslagen voetbal-fanatici rent als een hersen- en herderloze kudde door Schotland om een beschaafd Hollands visitekaartje achter te laten. Het maakt niet uit of ze hebben gewonnen of verloren: hebben ze verloren? Dan zijn ze woedend en slaan ze alles kort en klein! Hebben ze gewonnen? Dan zijn ze blij en in hun euforie slaan ze alles kort en klein. Probeer er met je verstand maar eens bij te komen.

En toen ik deze week afscheid had genomen van mijn familie en vrienden, bleek dat ik helemaal niet naar het front hoefde. Er breekt geen derde wereldoorlog uit! Rusland en Turkije hebben de vlam in de pan gedoofd! Even dacht ik dat later als opa mijn oorlogsverhalen aan mijn kleinkinderen kwijt zou kunnen; “Ja jongens, de derde wereldoorlog, dat was pas een oorlog! We hebben 5 dagen achter elkaar drones bestuurd, spammails verzonden, computers gehackt en tegen koerden gezegd waar ze moesten vechten; dat was nog eens een strijd!”.  - Maar wat zijn Koerden opa? “Ach jongen, dat waren de zogenaamde ‘gast-soldaten’ die deden het werk aan het front dat wij niet meer wilde doen”.

Ondertussen wordt Rusland wel een stuk strenger wanneer het gaat om voedselcontroles. ‘Ineens’ voldoen vele Turkse producten niet meer aan de ‘hoge’ Russische eisen. Het is de Russische manier van politiek bedrijven. Mensen op een zwarte lijst gooien, Poetin oorlogstaal uit laten slaan etc. Ondertussen vliegt een Russische straaljager per ongeluk over Israël, er is geen sprake van een misverstand en het Russische toestel verlaat, heelhuids, het Israëlische luchtruim. Het had me niets verbaasd als het toestel per ongeluk ten prooi viel aan de ‘Iron Dome’ een luchtafweersysteem dat raketten die vanuit Gaza worden gelanceerd, binnen enkele seconden uit de lucht schiet. Een geavanceerd systeem, geavanceerder kan niet. Nou goed, het kan wellicht wel maar een systeem dat een raket uit Gaza vijf dagen van tevoren uit de lucht schiet zal waarschijnlijk omstreden zijn…

Alles rondom Rusland wordt breed uitgemeten in de media en alom veroordeeld. Iets milder is men wanneer het gaat om Saoedi-Arabië. Die zijn momenteel bezig om een wereldrecord massaonthoofding te vestigen. Meer dan 50 mensen zullen binnen één dag worden onthoofd. Het zou gaan onder zogenaamde terroristen, maar ook om mensen die tegen het regime demonstreren; dat is volgens Saoedi-Arabië immers hetzelfde. We kijken kritisch naar het regime van Assad, moet dat blijven zitten? Is dat niet te onmenselijk? We kijken naar de propaganda van Poetin, men wil etiketten plakken op producten uit de ‘bezette gebieden’ uit Israël. We zijn kritisch wanneer het ons uitkomt; hoeveel sancties zijn er inmiddels tegen landen als Rusland in verhouding tot Saoedi-Arabië? Als we over Saoedi-Arabië oordelen, dan kijken we niet naar de grondrechten, maar wat er bij hen onder de grond zit.

En terwijl een barman van ontspanningslokaliteit in Parijs zijn zaak uitloopt, ziet hij een grote demonstratie: de klimaattop is begonnen. Hordes mensen lopen als een losgeslagen kudde door de straten van de onlangs geterroriseerde stad. De wereldleiders worden extreem goed bewaakt. Als een Franse ‘Hilda’ voorafgaand de klimaattop voor een ‘dikke BMW’ zal staan, komt ze er niet zo goed af als in Drenthe. De beveiliging is ongelofelijk. Er zijn zes dubbelgangers voor Rutte ingehuurd, zes identieke personen fietsen lachend door zes verschillende straten in Parijs. Er worden vier replica’s van de Eiffeltoren neergezet om terroristen te desoriënteren en grote politie-eenheden zijn op de been om de grootst mogelijke beveiliging te realiseren. De barman loopt door de stad en kijkt naar macht die de autoriteiten uitstralen; even voelt hij zich weer helemaal veilig in Parijs.