Het is
een rustige en zonnige dag, een dag waar mensen naar uit kunnen kijken. Ze gaan
met de kinderen naar het strand of naar het zwembad en genieten van het
heerlijke weer. Ondertussen staat Hans Spekman in de berm van de A2. Hij zucht
en kijkt naar de auto’s die hem met 130km per uur passeren, en snelheid die mede
dankzij PvdA legaal gereden kan worden op dit stukje snelweg. Hans Spekman was
onderweg naar een ledencongres van de Partij van de Arbeid en hij had voor het
gemak even een dienstauto geleend van Samsom, die door ziekte niet kon komen. In
het weekend zijn er sowieso veel dienstauto’s beschikbaar, behalve die van
Dijkhoff, die momenteel nog wordt hersteld van de aanvaring met Hilda in
Oranje. De reis van Spekman leek voorspoedig te verlopen, maar terwijl de
partijprominent wat zinsneden uit zijn speech aan het opdreunen was, zag hij de
autoriteiten met een tot stoppen manend teken in zijn achteruitkijkspiegel
verschijnen. Hans rijdt de snelweg af. De twee politieagenten stappen uit en lopen
richting de zware bolide. Spekman moest uitstappen en werd kort ondervraagd, en
pittig ook. De agenten vertrouwende de situatie niet helemaal. Hoe kan deze man
met zelfgebreide kriebeltrui en warrig, lang haar met een Wibra-leesbril op een
super-de-luxe zwarte Audi met zware motor en geblindeerde ramen betalen? De
agenten keken elkaar aan en besloten: deze auto matcht niet met het profiel van
deze man. Spekman schreeuwde het uit, hij zei iets tegen de agenten met “eerlijke
kansen” en “geen vooroordelen”, maar het mocht niet baten.
Spekman
kwam met enige vertraging op het partijcongres aan. Hij was enigszins vermoeid
en tegelijkertijd verongelijkt. Waarom wordt hij er altijd uitgepikt als de man
die iets als een dure auto niet zou kunnen betalen? Had de aanhouding van
Typhoon niet genoeg stof doen opwaaien? Vroeg hij zich met een onbedoelde
woordspeling af. En is Samsom wel écht ziek? Is hij niet gewoon bang dat
Aboutaleb ook komt? Of dat hij door Lodewijk Asscher voorbijgestreefd wordt?
Aboutaleb flirt met het lijsttrekkerschap van de PvdA, maar hij lijkt zich er niet
helemaal op te willen storten. Hij kan bijvoorbeeld niet meedoen aan de
lijsttrekkersverkiezingen wanneer hij het tegen Samsom op zou moeten nemen, het
lijkt net alsof hij hiermee wil zeggen dat hij alleen mee wil doen wanneer hij
zeker weet dat hij de lijsttrekker wordt. Dergelijk laf gedrag kan iemand als
Aboutaleb nooit goed doen. Hij is zó prominent in de partij aanwezig dat hij
het gewoon moet durven om zich te kandideren. Hij staat in de spotlights en hij
kan het Asscher en Samsom niet aandoen om de show te stelen, terwijl hij nog in
de coulissen staat.
De
grootheid van Aboutaleb moet niet onderschat worden. Hij is een zeer populaire
burgemeester, een oud-staatssecretaris en een charismatische persoonlijkheid
die een aantal bejubelde en gehate uitspraken heeft gedaan ten tijde van de
aanslagen in Parijs. Hij is als een olifant aanwezig in de partij en flirt openlijk
met het lijsttrekkerschap, en een olifant die het hazenpad kiest, moet niet
vreemd opkijken als hij onderweg klem komt te zitten. Maak de beslissing. Blijf
óf de zeer populaire burgemeester van Rotterdam óf ga voor het
lijsttrekkerschap en probeer koste wat het kost een Job-Cohen scenario te
voorkomen. Maar maak een beslissing.
Dat
denkt Spekman ook even wanneer hij na het congres naar de lijst met kandidaten
voor de Tweede Kamerverkiezingen in maart 2017 kijkt. Hoeveel zetels zullen er
na maart nog gevuld kunnen worden? En wie wil überhaupt nog terugkeren? Hij
heeft nog een verouderde lijst voor zich, de lijst waar Kuzu & Öztürk nog opstaan;
de twee lange armen van Erdogan die zich verenigd hebben met de lange tenen van
Sylvana Simons. Ze zullen zich wel heel druk maken over de Duitse erkenning van
de Armeense genocide. Ze hebben het nog erg moeilijk met de moordpartij die
zich 101 jaar geleden heeft voltrokken. Moeten we dat nou wel een genocide
noemen, zullen ze zich afvragen, dat is meteen zo’n beladen term. “Want tja,
zolang de Nederlandse imperialistische kolonisators uit de 17e eeuw
er niet bij betrokken zijn geweest, kan het toch nooit zo erg zijn toch?”
Wellicht wordt dit laatste zinnetje de manier waarop Sylvana eindelijk stelling
kan nemen in deze discussie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten