De vier
barkrukken staan eenzaam voor een kartonnen decor. Het zijn vier zetels die
DENK in maart 2017 in de plenaire zaal van de Tweede Kamer hoopt te bemachtigen.
Maar dit decor zal getuige worden van een historische speech. Het zal een
speech worden die over heel de wereld te bekijken is, de overweldigende
belangstelling wordt met de mogelijkheden van de digitale massamedia
beantwoord. De verwachtingen van de speech zijn hooggespannen; ‘I Have a Dream’
zal erbij verbleken, Mandela zou hierbij afsteken als een aanstelligere stotteraar
en de woorden die uit de monden van de DENK-kopstukken gaan vloeien, zullen tot
meer tranen roeren dan waar een heel peloton Frans-Timmermansen ooit toe in staat
kan worden geacht. Het electoraat van DENK zit ondertussen in spanning af te
wachten. Ze zitten op hun smartphone of tablet, met schermpjes even groot als
hun wereldvisie. De grote leiders zullen spreken, en spreken zullen ze.
Het
voelt meteen huiselijk kil. De kijker ziet de partijkopstukken vanuit een perspectief
alsof hij het drugsverslaafde gezinslid is, dat nu door middel van een stevige
familie-interventie op het goede pad zal worden gedwongen. Met een
waarschuwende toon wordt de kijker toegesproken over de zogenaamde ‘vierde
macht’. Kuzu, de ‘hersens’ van DENK, haalt even Montesquieu aan en herinnert de
kijker aan het geschiedenislesje dat ze ooit hebben gehad over de scheiding van
de drie machten. De vierde macht komt daar nu bij: de media. Vervolgens werpt
Sylvana Simons een blik op de overvallen kijker, met wat licht venijn in haar
stem maakt ze aan de kijker duidelijk dat de media de poortwachters van de
gevestigde orde zijn. Dat het de media is die bepaalt wat men wel en niet te zien
krijgt. Oftewel: een totaal ongenuanceerd verhaal waarbij geen enkel concreet
voorbeeld wordt genoemd. Ze doen het voorkomen alsof er geen kritische media in
Nederland is. Van Kuzu & Öztürk begrijp ik het nog wel. De heren zijn immers
het paradijs van Erdogan gewend, en een media-utopie als Turkije kan Nederland
natuurlijk nooit worden. Zoveel vrijheid als de journalisten in Turkije mogen
genieten, zijn onze poortwachters van de gevestigde orde helemaal niet gewend.
Maar
van wie het me wel een klein beetje verbaast dat ze ageert tegen de media, is
Sylvana Simons. Als er één persoon is dat de media in de afgelopen decennia
heeft kunnen gebruiken als een vehikel voor diens al dan niet urgente boodschap,
is het wel Sylvana Simons. Ze heeft vrijwel álles aan de media te danken. Ze heeft
een radioprogramma gehad bij Radio 6, ze zat regelmatig in DWDD en ze kon het
zich zelfs veroorloven om een boekenprogramma te presenteren waarbij ze nooit
het boek gelezen had. Misschien is haar woede jegens de media beter te
begrijpen wanneer je bedenkt dat Sylvana Simons graag op dit moment bij het
journalistieke radioprogramma ‘Met het Oog op Morgen’ had gewerkt, maar daar
werd ze niet aangenomen. En ze had zich nog zo goed voorbereid. Ze had alle
voorbereidingen getroffen die een Nederlandse journalist volgens DENK moet
treffen. Ze had haar ‘drietrapstactiek’ waarbij ze mensen zou verdenken en
veroordelen al uitgewerkt. Ook was Sylvana nog even langs Bruna gegaan om een
verborgen agenda op te halen, onmisbaar voor een Nederlandse Journalist. Maar
het mocht niet baten… Sorry Sylvana, soms zijn er genoeg poortwachters om de
gevestigde orde te bewaken.
Terwijl
het ene na het andere partijkopstuk het tekstje van de autocue opdreunt, neemt
de buurman of buurvrouw meteen de taak op zich om zeer instemmend mee te knikken.
Als een gebroken twijgje bij windkracht drie gaat het nekje op en neer alsof de
jaknikker nog nooit zoiets geweldigs heeft gehoord en dit alles onder begeleiding
epische muziek. Of de toekomstige video’s ook zo leuk worden? Ik hoop het, ik kan
namelijk niet wachten! Dit is het meest hilarische filmmateriaal dat tot nu toe
door een Nederlandse politieke partij is geproduceerd. Wie heeft Monty Python
of Van Kooten & de Bie nodig wanneer dit soort mensen bestaan. Waar het
nieuwe filmpje over zal gaan? Geen idee. DENK staat geen pers meer te woord en
de Heer Öztürk zal zorgen dat elk lek, zo nodig op kosten van een zorginstelling,
gedicht zal worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten