maandag 23 mei 2016

Sylvana for President...

De nieuwe Nederlander zit na een lange werkdag thuis. Hij kijkt naar buiten en ziet het trieste weer waar hij deze week te vaak getuige van is geweest. Hij heeft een mooi bestaan opgebouwd in het land waar hij is geboren en waar zijn ouders naar zijn vertrokken. Hij is geïnteresseerd in de actualiteit, zodoende zet hij zijn televisietoestel aan. Hij zapt geruisloos langs de inhoudsloze kanalen die in zijn TV-bundel worden meegeleverd en ziet vervolgens Halbe Zijlstra in beeld, de man die het vuurtje voor de verkiezingen alvast aan het aanwakkeren is. Halbe is immers diegene die de PVV-kiezers kan paaien om naar het liberale paradijs van de VVD over te stappen, waar men de vrijheid heeft om met een zilveren strikje en geleende glitterbretels van Jort Kelder op de toppers te hossen. De nieuwe Nederlander pikt nog even wat nieuws mee over de Brexit; Britten zullen volgens EU-maatregelen zuinigere waterkokers en toasters aan moeten schaffen en de Derde Wereldoorlog zal volgens Cameron uitbreken bij het opzeggen van het Britse EU-lidmaatschap. Vervolgens blijft de nieuwsgierige kijker hangen bij de Wereld Draait Door, want daar zit Sylvana Simons met een belangrijke mededeling…


Nu zit Sylvana Simons altijd ergens met een belangrijke mededeling, althans, dat lijkt ze zelf te vinden. Ze ziet zichzelf als de prediker van de ultieme rechtvaardigheid. Ze kwam een keer spreken bij een voorstelling getiteld ‘LULverhalen’, een voorstelling waarbij vrouwen vertellen over het mannelijke geslachtsdeel. Sylvana begon echter een verhaal over Zwarte Piet. Ze lijkt een enorme drang te hebben om haar boodschap te prediken, als een niet te stelpen diarree gooit ze haar verhaal elke keer weer voor de camera alsof ze het niet langer kan ophouden. Maar Sylvana zat er vandaag om iets nieuws aan te kondigen: ze gaat de politiek in. Dat zijn toch momenten waarbij zelfs de grootste gelovige moet gaan twijfelen aan het bestaan van een hogere macht die de mensheid voor dit soort rampen moet behoeden.

Sylvana heeft zich aangesloten bij de politieke beweging DENK. Een partij die de kiezer die niet langer dan twee generaties in Nederland woont als ‘nieuwe Nederlander’ bestempelt. En dat is precies de doelgroep die de partij voor haar karretje wil gaan spannen. Het is de partij van Kuzu & Öztürk. De partij die de verruwing in de politiek wil tegengaan, ze willen de normen en waarden terugbrengen in het debat. Het feit dat ze Geert Wilders een “kankergezwel” noemen, zal volgens DENK nog wel binnen de kaders van beschaafdheid vallen. Daarnaast willen ze mensen met elkaar verbinden. Althans, sommige mensen. Toen in de Tweede Kamer om de erkenning van de Armeense genocide werd gestemd, vroeg Kuzu om een hoofdelijke stemming. Zo kon hij een filmpje maken waarbij hij Turkse Kamerleden die voor de motie hadden gestemd, als landverraders kon afschilderen. Het signaal dat hij daarmee afgeeft is dat je politieke voorkeur onlosmakelijk verbonden is aan je afkomst; dat Turkse Kamerleden enkel uit het belang van Turkije moeten handelen. Dan verbind je geen mensen, dan zet je groepen mensen tegenover elkaar. Een trucje dat DENK overneemt van de partij waarvan ze beweren die te bestrijden: de PVV.


Het zou goed zijn wanneer etnische minderheden actief worden in de politiek. Dat zou de integratie en de representativiteit van de parlementaire democratie bevorderen. Maar dan zie ik ze graag als bijvoorbeeld socialist of liberaal politiek actief worden, en niet enkel als etnische minderheid. Maar Sylvana verheugd zich ontzettend op het politieke debat. De enige debatten die ik haar heb zien voeren waren niet van een bijster hoog niveau, bovendien was ze altijd zeer geëmotioneerd. Ik vraag me dan ook af hoe dit er straks uit gaat zien wanneer ze ook over suffe politieke zaken moet spreken. Zal ze ook met betraande ogen haar visie op de hypotheekrenteaftrek uit de doeken doen? Dat de kiezer na een kabinetsperiode begint te vermoeden dat Sylvana niet voor 90% uit water maar uit tranen bestaat. Het zal in ieder geval hilarische beelden opleveren. Mocht de partij in maart 2017 nog redelijk wat zeteltjes krijgen, dan zullen we zien hoe de partij zich gaat gedragen. Aangezien de bindende factor van de partij geen politiek-ideologische grondslag heeft, kunnen we ons al verheugen op LPF-achtige praktijken. Maar wie weet zal Kuzu erin slagen om de onrust op ‘Erdoganistische-wijze’ in de kiem te smoren…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten