McPain

Een land wordt overspoelt met bommen, de rook hangt als een giftige deken over het land heen. Burgerslachtoffers lijken “noodzakelijk”, napalmbommen zijn gerechtvaardigd. Waarom? Omdat het de strijd voor democratie en vrijheid is… De man die redelijk wat mensen het leven ontnomen heeft, wordt in zijn vliegtuig neergeschoten en gevangengenomen door de Noord-Vietnamezen. De jonge John McCain zit vast.

Wanneer je het verhaal vanuit een perspectief bekijkt van de jonge Amerikaan die democratie komt “brengen” in Noord-Vietnam en vervolgens neergeschoten wordt, drie jaar lang wordt opgesloten en zo nu en een marteling moet ondergaan, is er wellicht wat medelijden met de man te krijgen. Maar als je bedenkt dat de nutteloze Vietnamoorlog die door de Verenigde Staten ten onrechte is begonnen, vanwege het veelvuldig bombarderen ongelofelijk veel onschuldige burgers het leven heeft gekost, weet men deze opsluiting en lijfstraffen wellicht in een perspectief te plaatsen. Alhoewel bijna de hele wereld heeft erkent dat de Vietnamoorlog een totaal zinloos en ziekelijk imperialistisch avontuurtje is geweest, zijn er altijd nog mensen die de oorlog terecht vonden en de Amerikaanse soldaten uit die tijd als helden onthalen. Ze hebben immers als trouwe patriot gevochten tegen het “rode gevaar”. Ach, we moeten natuurlijk niet vergeten dat de Verenigde Staten het land is waar de term “socialist” een scheldwoord voor linkse politici is en soms in één adem met het nationaal socialisme wordt genoemd.

Een aantal jaar later stond Donald Trump op een prachtig, groot podium waar hij een speech hield. Waarom? Omdat hij presidentskandidaat is. Hoeveel presidentskandidaten er zijn? Belachelijk veel. Het is moeilijker om door de selectieprocedure van de McDonalds te komen dan om presidentskandidaat voor de republikeinse partij te zijn. Donald Trump galmde zijn dure, rechtse woorden door de zaal. De Verenigde Staten moest de “American Dream” nieuw leven in blazen! Het publiek keek ademloos toe hoe deze blaaskaak met het kapsel van een overreden hamster de ene oneliner na de andere het publiek ingooide. Trump wil geen zoete broodjes verkopen. Hij wil kietelen, hij wil plagen, hij wil sarren. Dat deed hij al eerder toen hij een paar domme uitspraken over Mexicanen deed. En nu deed hij het weer. Dit was dan wellicht een terechte uitspraak, maar hij had ‘m beter niet kunnen doen aangezien je er geen vrienden mee maakt: McCain is geen oorlogsheld. Waarom? Omdat McCain zich gevangen heeft laten nemen, dat maakt hem dus een “loser”. Trump is sowiezo niet zo’n grote held van de Vietnamoorlog.

Alhoewel ik Donald Trump altijd een grote idioot heb gevonden. Was ik het dit keer volledig met hem eens. Inderdaad! McCain is geen oorlogsheld en de Vietnamoorlog is een zwarte pagina uit de Amerikaanse geschiedenis, waarom heeft men geen zelfkritiek? Die maffe bejaarde John McCain die tijdens de campagne voor republikein Mitt Romney zei dat hij hoopt dat Obama zal winnen, is niet iemand waar men nog veel respect voor hoeft te hebben. Hij is net als Bush een hillbilly met een stropdas om. En terwijl Trump de ene na de andere ongelukkige uitspraak doet, hangen de andere kandidaten wat achterover. Ze steken hun handen niet in het wespennest. Ze hoeven zich niet hevig in de spannen om zieltjes te winnen. Trump doet immers toch al het werk.

Ondertussen lopen extreemrechtse lieden met nazivlaggen door Washington. Waarom? Omdat Obama een neger is die door de duivel gestuurd is om het land te regeren. Of ze dat letterlijk gezegd hebben weet ik niet, maar het is de manier waarop deze mensen redeneren. Alles zit tegen. Het is een misverstand dat deze extremisten de schuld op één groep afschuiven. De schuiven de schuld van één groep af. Iedereen is schuldig aan de misère, behalve de blanke medemens. Eén van de mannen die in deze hersenloze stoet loopt beweert niet zoveel met Hitler te hebben, maar wil wel graag de symbolen gebruiken. Waarom hij ontevreden is? Omdat de gevangenissen vol zitten met etnische minderheden. “Al die Mexicanen terug naar Afrika!” Het lijken de woorden van een gehersenspoeld en verward kind, maar ze glijden van een volwassen tong. Op dat moment wordt alles duidelijk. De Verenigde Staten is geen land van bemiddelen, geen land van het midden, de tussenweg. Het is een land van uitersten.