Gestrand Griekenland

Een kapmes glijdt door het landschap van Afrika. Het zwaait heen en weer en laat het leven uit lichamen stromen alsof ze slechts het leven van een plant ontnemen. Boko Haram, synoniem voor puur kwaad. Dorpen worden uitgemoord, gekerm wordt gehoord en opstand wordt in de kiem gesmoord. Leeg blijven de huizen achter, als een verkoold geraamte, een slachtoffer van een moordende pyromaan. Hoe nieuwswaardig is een dode, als hij rondom de evenaar afscheid heeft genomen van het aardse bestaan? Aanslagen schokken, maar schokken verdwijnen. Onze emoties worden met elke dode minder intens. We lopen om andere zaken te mokken, want rampspoed in herhaling ontgaat op den duur de mens.

Het is geen nieuws meer. Het is niet interessant. De stapel met slachtoffers van Boko Haram wordt steeds hoger en onze nek verkrampt als we steeds omhoog moeten kijken. Bovendien raken we niet onder de indruk van dit soort moorden. Het gebeurt immers vaak genoeg. We kijken liever de hele dag naar Griekenland om te kijken of ze al uit de euro zullen treden. We lijken gefixeerd. Hoe loopt Dijsselbloem? Zegt dat iets over de voortgang van de onderhandelingen? Heeft Merkel al de oorlog verklaard? Heeft Poetin Griekenland al tegen elk aannemelijk bod weggekaapt? Moeten we in de volgende zomer tol betalen aan de Chinezen als we tijdens de vakantie over de Griekse wegen rijden? Het is een vermoeiend schouwspel.

Nadat alle wereldleiders hebben gereageerd op de recente ontwikkelingen in Griekenland wordt Rutte ook even wakker geschud. Hij staat op als een jongetje dat zijn spreekbeurt niet goed heeft voorbereid, hij laat weten dat Griekenland wel maatregelen moet nemen! Anders komt er geen hulp! Zo! Pak aan! Die zit. Tsipras schijt nu al in zijn broek. Dit is spierballentaal. Want alhoewel het leuk klinkt voor een premier met het “Niet doorschuiven, maar aanpakken” principe in het achterhoofd, vraag ik me af waar Griekenland maatregelen zal moeten nemen. Het is duidelijk dat Griekenland het belastingstelsel moet hervormen, vanzelfsprekend. Maar dat is een open deur. En als onze premier ergens niet van houdt, is het wel een open deur intrappen. Bezuinigen lijkt me in ieder geval onzinnig, aangezien er bijna geen operationele voorzieningen meer aanwezig zijn. Brussel neemt een leren broekriem en prikt er met een breinaald gaatjes in, zodat Griekenland hem nog meer kan aanhalen.

Of ze zullen blijven? Ik denk het wel. Griekenland is als een irritante gast die je huis maar niet wenst te verlaten. Wanneer je net wil gaan zitten, liggen ze voluit op de bank. Wanneer je wil praten, pakken ze hun smartphone. Wanneer je wil zeggen dat het wel eens tijd wordt om het bezoek af te sluiten, pakken ze haastig een fotoboek waarbij het uitblijven van een toelichting van minimaal 15 minuten per foto als uiterst onbeleefd opgevat wordt. En voordat ze net lijken te vertrekken, grijpen ze vluchtig naar hun lege jaszakken en vragen ze of je toevallig nog wat geld kan lenen.

Tsipras zal er bij de vergaderingen bijzitten als een coach van het Chinese nationale pingpong-team. Terwijl hij aan de lange vergadertafel zit, zal zijn hoofd constant naar links en rechts bewegen om te horen wat hem en zijn land te wachten staat. Hij zal alle scenario’s te horen krijgen. Tijdelijke Grexit, permanente Grexit, herinvoering van de Drachme, etc. Wat er vanavond uit zal komen zal ons nog even onduidelijk blijven. Wel hoop ik dat Tsipras even een rondje maakt door het gebouw van het Europees parlement om aan te wijzen waar eventueel op bezuinigd zal kunnen worden. Dat zou een prachtig beeld opleveren: Van wie zijn die kantoortjes? Kunnen jullie niet met meerdere mensen op één kamer? Jongens het declaratiesysteem moet echt zo snel mogelijk aan banden! Jullie mogen niet constant verhuizen tussen Brussel en Straatsburg, kom op! Die roltrappen kunnen weg, luiheid wordt niet geaccepteerd. Chauffeurs en dienstwagens inleveren, als je slim genoeg bent om een Unie te besturen, kan je ook zelf in je auto rijden. Hoe zit dat met die etentjes? Die betaal je maar uit eigen zak van je riante salaris! Tsipras verlaat het gebouw en roept na dat hij alleen in Europa blijft als ze in Brussel de nodige maatregelen gaan nemen, anders vraagt hij een militaire alliantie met Poetin aan. Zo! Pak aan! Die zit.