Vertrouwen, daar draait
het om. Het lijkt inmiddels niet meer dan een uitgekauwd cliché, maar
vertrouwen is en blijft de basis om prestaties te kunnen leveren. Men moet
natuurlijk wel dat vertrouwen kunnen verdienen. Wanneer er weinig tot niets
gepresteerd wordt, is er geen enkele reden tot vertrouwen.
Dat is precies de reden
waarom het zo opmerkelijk is dat Hiddink en enkele voetballers van het Nederlands
Elftal “er nog het grootste vertrouwen in hebben”. Daar is namelijk geen enkele
reden voor. Er is niets tot vrij weinig gepresteerd en de coach blijft
vastgenageld op de troon zitten. Dat is natuurlijk ook wel begrijpelijk. Het
zou een afgang zijn voor een coach met zo’n carrière om af te druipen en toe te
geven dat het verliezen van wedstrijden niet een geheime tactiek is, maar
slechts te verwijten valt aan de poging van de bondscoach om een 5-sterren
gerecht te maken met ingrediënten uit de plaatselijke snackbar (ik hoop dat
deze beeldspraak waarbij het gerecht als de opstelling en de spelers als de ingrediënten
worden, goed door u worden begrepen). De coach op leeftijd zit als een soort
Ivo Opstelten aan de kant van het veld, en dat zit een coach op leeftijd al
snel wanneer hij zich niet zoals Van Gaal met enige regelmaat onder jonge
spelers bevindt.
Ik heb veel respect voor
Hiddink en alles wat hij voor het voetbal gedaan heeft, maar het lijkt me zo
triest wanneer die man zijn carrière op zo’n manier moet eindigen: falend voor
het oog van heel voetbal kijkend Nederland. Ik hoop dan ook dat de komende
wedstrijd goed voor hem en het elftal uitpakken en dat niemand zich straks
afvraagt of die man niet beter aan het Max Boodschappenspel kan meedoen. Daarom
hoop ik dat het “vertrouwen” dat men bij Oranje heeft, terecht is.
Een andere vorm van
vertrouwen is die van het Nederlandse volk in de banken. En het is toch
opmerkelijk dat een intelligente man als Zalm, de slechtste PR-stunt in jaren
heeft weten te bedenken (ik heb een slechte grap zoals “Zalm had moeten weten
dat de vis duur betaald wordt”, maar achterwege gelaten). Met de verhoging van
de salarissen van de ABN-AMRO-top heeft deze prominente VVD-er de graaicultuur
bevestigd. In zijn milieu moet het wel voor enige verbazing gezorgd hebben dat
daar zo’n ophef over bestaat. Inderdaad, Mark Rutte gaf al eerder aan dat de
VVD-achterban wat minder moeite heeft met de topsalarissen. De PvdA greep deze
kans echter aan om zich weer te profileren als linkse partij, met als gevolg
dat de privatisering nog een tijdje wordt uitgesteld. Is het geen idee om de NS
pas volledig te laten privatiseren wanneer daar alle grote problemen zijn
opgelost en de treinen tegen een redelijk tarief en met relatief weinig
vertraging te benutten zijn?
Emile zag natuurlijk zijn
kans weer vrij om een nieuw punt uit het SP-manifest aan het lot van de bank te
verbinden, hij zag het immers wel zitten om de bank via een vijfjarenplan als
staatsbank te houden. Natuurlijk heeft dit wat positieve effecten, zo kan de
staat de rente die men op leningen moet betalen reguleren en ook kan de
overheid de graaicultuur aan banden leggen. Het probleem is dat zo’n bank dan
echter niet rendabel lijkt, en de overheid wil toch een groot gedeelte van het
geld dat de overheid ooit in ABN-AMRO heeft gestoken, terugzien. Ik vrees
echter dat we vrij weinig kunnen verwachten en dat het bedrag, samen met de
lening aan Griekenland, verminkt terugkomt.
Voorlopig wordt er geen
bank naar de beurs gebracht. De enige knopen die worden gehakt, bevinden zich
in het Midden-Oosten. Een atoomdeal tussen landen waarvan één land beweert dat
de staat Israël zo snel mogelijk vernietigd moet worden. In deze week lijken de
verhoudingen in de wereld duidelijk te worden. In de westerse wereld wordt
gegraaid, elders worden koppen uit het gazon der leven gemaaid. We zien het met
de beursgang van ABN-AMRO en de atoomdeal in Iran: principes en geld zijn twee
aparte zaken. Natuurlijk moet hard werken lonen, maar er is een grens tussen “goed
verdienen” en “graaien”. Er is een verschil tussen “het breed hebben” en “financieel
verzadigd zijn”. En ik hoop dat de graaiende klauw zich laat beperken tot een
snel gevulde kinderhand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten