Stem lijst Ivo

Ik moest deze week even denken aan het lijsttrekkersdebat van de gemeenteraadsverkiezingen in 2002, toen een anti-charismatische Ad Melkert tegenover de flamboyante Fortuyn zat. Fortuyn stak jeugdig en opgewekt af bij Melkert, die er als een gereformeerde op een modeshow bij zat. Op een gegeven moment neemt Melkert het woord, na een paar monotoon uitgesproken zinnen (de van Rossems hadden het hem niet zo na kunnen doen), onderbreekt Fortuyn hem. Melkert sluit zijn ogen en verzoekt geïrriteerd of de presentator, Paul Witteman, wat meer orde kan houden.

Ik moest aan dit beeld denken toen in Alexander Pechtold in het Pauw debat zag. Daar stond hij, de man die denkt dat hij premier is, de staatsman. Hij stond geklemd tussen de VVD en de PvdA, waar hij een meningsverschil mee had. Er moest namelijk bezuinigd worden! Waar toen men zich afvroeg waarop kereltje Pechtold (bijnaam verzonnen door Hans Wiegel) wilde bezuinigen, gaf meneer de democraat niet thuis. Enkele holle frasen zoals “zoveel als nodig is” en “bezuinigen in de overheid” kwamen over de lippen van deze middenmoot-politicus. Rutte slaakte een opgeluchte, liberale lach, waarbij hij al zijn tanden blootlegde. Diederik Samsom begon euforisch te schreeuwen alsof hij zojuist een booreiland heeft ontmanteld, en Alexander Pechtold stond er maar bij als een overspannen biologie docent die erachter komt dat alle schimmelproefjes in zijn lunchpakket zijn gegooid.

Het blijft lastig hé, luisteren. Zei Alexander tegen Diederik Samsom die, terecht overigens, antwoord wilde op zijn vraag. Uit radeloosheid wendde Pechtold zich tot de presentator: “Pauw!”. De man, die niet te beroerd was om te hulp te schieten, kwam al aangesneld om orde in de chaos te scheppen. Toen Pechtold de lange presentator op zich af zag komen, en begreep dat zijn verzoek een zwaktebod was, riep hij ondankbaar: Nee, ik heb geen hulp nodig. Waarom doet een politicus dit zichzelf aan? Waarom moet hij zoveel moeite doen om te verbergen dat hij van plan is om impopulaire bezuinigingsmaatregelen te nemen zoals bezuinigen op de zorg of veiligheid. Het is makkelijk om het kabinet verwijten te maken wanneer je zelf geen alternatief aanbiedt.

En terwijl dit schouwspel zich voordoet, kan Rutte zijn geluk niet op. En zijn lach is ook niet onterecht te noemen, de VVD doet het immers best aardig in de peilingen. Het is dan ook zeer onverstandig te noemen dat Schippers van volksgezondheid begint over een “complot tegen de VVD”. Het zou namelijk wel heel toevallig zijn dat alle fraudezaken rondom de VVD, juist nú uitkomen. Zo’n uitspraak van Schippers draagt niets bij aan de campagne. Het interesseert de VVD-kiezer namelijk niets hoeveel er gefraudeerd wordt, het is in ieder geval niet aan de peiling af te lezen. De VVD, houdt koers! Maar zorgt kapitein Rutte wel dat er niet teveel gemuit wordt aan boord?

Dit alles staat in de Telegraaf die ongeopend op de salontafel van huize Opstelten ligt. Daar staat een man, in zijn zolderkamer. Hij staat achter een spreekgestoelte en bereidt zich voor op zijn politieke comeback. “Stem lijst 22, samen zetten we de boel OpStelten!”. Nee, dat werkt niet. Uhm, “Niet links, niet midden, maar rechts door zee”. Ivo eten! Klinkt het gebiedend uit de keuken. Ja, ja, ik kom al. Het is Sonja van de thuiszorg, ze komt ongeveer 15 minuten per dag omdat het kabinet verzorgingshuizen heeft gesloten en gekort heeft op de thuiszorg. Als je bejaard bent ben je echt tevreden dat de VVD de beleidsmakers zijn in de zorg! Wat hadden we nou gezegd over al die paperassen Ivo! Doe ze nou eens weg, je bent met pensioen! “Maar ze zijn van het ministerie, ik moet ze nog doornemen.” Ivo luister, het hoeft niet meer! Je hoeft niet langer alle bonnetjes van de Albert Heijn te bewaren, wie kan het nou schelen of je stroopwafels kocht voor 1,25 of 4,70? Nou schiet op, eet je witlof op want ik moet zo dadelijk gaan. “Pardon” klinkt het op gezaghebbende toon, “wat zei u dat ik eet vanavond”. Nou Meneer Opstelten, gewoon wat Tafeltje Dekje vandaag gebracht heeft: draadjesvlees met aardappelen en witlof. “Dat eet ik niet”. U moet nu eens heel goed luisteren Meneer Opstelten, ik ga nu even naar de overkant, richting Mevrouw Jansen om haar luier te verwisselen. Als dat bord niet leeg is wanneer ik terugkom, dan zwaait er wat! Sonja van de thuiszorg beent zich woedend uit huize Opstelten en slaat boos de deur achter zich dicht. Ivo roept haar nog na: “Ik had vroeger bij mijn vrouw een zero-tolerance-beleid wanneer ze witlof opdiende!”