Democratie in degradatie

Mensen die niets hebben met cultuur en dat uit vandalisme laten blijken zijn gevaarlijk. Ik ben daar in m’n column van vorige week nog op in gegaan. Ze zijn echter nog gevaarlijker wanneer ze professioneel en georganiseerd zijn, zoals IS. Eeuwenoude kunstschatten en beelden worden bruut vernietigd omdat men volgens IS geen beelden mag aanbidden. Dit vandalisme getuigd van een overduidelijke domheid die contrasteert met de geniale geesten waarmee deze beelden vervaardigd zijn. Mensen die denken dat we eeuwenoude relieken moeten vernietigen, omdat enkel het heden telt. Maar hetgene dat mensen van beesten onderscheidt, is dat we een historisch besef hebben. We weten waar we vandaan komen, en we gebruiken die kennis om te zien waar we naartoe moeten gaan. U begrijpt nu wellicht hoe ik deze figuren kwalificeer.

Maar ook met historisch besef blijft men dikwijls in de tijdgeest steken. Een goed voorbeeld hiervan is Rusland, een land dat eigenlijk nooit democratisch is geweest. Een land dat vandaag de dag nog door de communistische revolutie getekend wordt. Rusland is na de val van het communisme nooit tot een volwaardige democratie uitgegroeid. Het begon al met de altijd dronken president Boris Jeltsin, die door zijn permanente dronkenschap niet erg aantrekkelijk was voor de kiezer, maar toch gekozen werd omdat het alternatief het communisme was. Dat is vandaag de dag nog steeds het probleem, in de 21^e eeuw heeft Poetin altijd de macht. En wanneer hij het roer even niet in handen had, bepaalde hij nog steeds de koers vanuit een achterkamertje.

Door middel van verkiezingsfraude en een bijna altijd heersend demonstratieverbod, blufte Poetin zich door elke verkiezing heen. We lachen om Kim Jong-Un die bij de Noord-Koreaanse verkiezingen 100% van de stemmen heeft behaald, maar in Rusland gebeurt praktisch hetzelfde. Dat komt ook omdat de oppositie tot op het bod verdeeld is, je kan geen tsaar van de troon gooien wanneer je hem allemaal een andere kant op trekt. En wanneer een concurrent het Kremlin nadert, moet dat met de dood worden betaald. De democratie van Rusland ligt bloedend op de grond. Het zou onrealistisch zijn om te beweren dat Poetin de trekker over heeft laten halen, maar het is aannemelijk dat iemand Nemtov’s wandeling in zijn politieke loopbaan met deze daad wilde onderbreken.

Maar vergeet niet dat we in Nederland ook politieke rampen kennen, zo werd het gedwongen aftreden van Verheijen als een “persoonlijk drama” bestempelt. Dit “politiek talent” zit momenteel van zijn persoonlijk drama in zijn gedeclareerde wijnkelder te genieten. Hij zou wel denken aan een nieuwe manier om aan inkomsten te komen. Wat dacht je van een groot Endemol spelprogramma: “Welke liberaal hoort voor het tribunaal?”. Een soort “Wie van de drie?” voor VVD’ers waarbij één VVD’er heeft gefraudeerd of op andere wijze niet braaf is geweest. Gepresenteerd door Erika Terpstra, die de VVD’ers ondanks alles kanjers blijft vinden en af en toe een subtiele anekdote van jurylid Frits Bolkestein. We houden in Nederland niet van zulke politici die de regels overtreden.

We willen ons daarom ook veilig voelen bij een politicus. We willen op iemand stemmen die nooit kattenkwaad heeft uitgehaald, vandaar dat Meneer Pechtold zo populair is bij het electoraat. Hij is typische D66-er: hij zegt nooit rare dingen en doet ook nooit rare dingen. Kereltje Pechtold gaat bij een splitsing rechtdoor en blijft aan zijn pad gebonden, ook wanneer deze nergens toe leidt, want dan kan niemand hem verwijten dat hij onterecht naar links of naar rechts is afgebogen. Wel altijd met een wijzend vingertje naar anderen kijken, maar zelf nooit een gedurfde positie innemen. Een mooi praktijkvoorbeeld hiervan is de houding van D66 in het debat voor de Provinciale-Statenverkiezingen afgelopen maandag. Het debat ging over de zorg en D66 kwam met de gedurfde uitspraak dat de zorg goed en betaalbaar moet zijn. Wat kan men daar tegen hebben? Er zal geen kijker zijn die plots een openbaring krijgt door deze opmerking: “goedkoper en beter! Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht! Ik dacht altijd dat slechter en duurder ideaal was!” Alhoewel het me niets had verbaasd als het strottenhoofd van Mevrouw Faber, lijsttrekker van de PVV in de eerste kamer, deze zin geproduceerd had. Mevrouw Faber, de vrouw die bij elk onderwerp slechts één argument wist in te brengen: “Nee, want de islam vernietigd Nederland”. Overigens maakte ze ook een domme fout door te suggereren dat moslims en de islam los van elkaar staan. De kiezer oordeelt zelf wel wanneer de stembus wordt opengetrokken, maar ik denk dat mevrouw Faber en het rationeel denkvermogen los van elkaar staan.