Niet lullen maar poetsen

Daar stonden we een paar weken geleden. “Je suis Charlie!” riepen we luidkeels, alsof ons geschreeuw het geweld zou doen verstommen. Helaas, de humorloze, radicale moordmachine is weer uit zijn slaapstand gewekt. We waren dit weekend getuige van een mislukte aanslag op een cartoonist in Denemarken, gepleegd door iemand die dacht dat het mes scherper is dan het potlood. En toen hij die aanslag achter de rug had, pakte hij meteen een synagoge mee. Want joden worden immers als de vijanden van de islam gezien. Volgens die radicalen zijn joden het vanzelfsprekend eens met de beslissingen van de Israëlisch regering wat, los van je mening over die regering, een belachelijke veronderstelling is. Het wordt tijd dat joden in Europa eindelijk eens met rust gelaten worden. Zelfs in de jaren na de Tweede Wereldoorlog bleven bepaalde groeperingen vervult met Jodenhaat, met aanslagen tot gevolg. De Europese joden die de concentratiekampen hadden overleeft werden vaak als “aanstellers” onthaald. Degene die na de oorlog naar Israël wilden reizen, werden in voormalig concentratiekampen opgesloten en als honden behandelt en diegene die in Europa bleven, krijgen nu deze vormen van extremisme voor de kiezen.

De Israëlische premier Netanyahu roept Europese joden op om naar Israël te komen, omdat het in Europa onveilig is. Dit is dus wat er niet moet gebeuren. Europa had ooit uitsluitend een joods/christelijke bevolking, we moeten na de Tweede Wereldoorlog de resterende joden niet weg laten jagen omdat ze een terecht gevoel van onveiligheid voelen. Wanneer er een nieuwe massa-immigratie van joden richting Israël plaatsvind speel je ten eerste de radicalen in de kaart en zullen ten tweede de problemen met de expansie van Israël met nieuwe nederzettingen alleen maar toenemen. Men moet voet bij stuk houden en zich niet laten wegjagen door radicale gekken, desnoods worden alle instanties zwaar beveiligd. We willen niet dat de zee zich nog een keer open hoeft te splijten om de joden door de nieuwe exodus te helpen.

Inmiddels gaan de gevechten in Oekraïne door, Russische separatisten staan tot op de tanden bewapend om de Oekraïense stad Debaltseve, die vol zit met Oekraïense soldaten en burgers. Maar de wapenstilstand geldt hier, volgens de Russische separatisten, niet. Poetin, die de separatisten van wapens voorziet, houdt van geschiedenis. Hij kent alle Russische heldendaden uit zijn hoofd en staat als oud-KGB agent bekend om zijn Sovjet-sentimenten. Als het goed is heeft hij dan ook wel eens gehoord van het verhaal over de stad Leningrad. De stad die tot 1943 door de Duitsers werd omsingeld totdat de burgers totaal uitgehongerd waren. Een man als Poetin zou toch moeten weten dat het omsingelen van een stad in alle gevallen onmenselijk is. Wie weet hoe lang het zal duren voordat deze omsingeling zal uitmondden in een militaire escalatie.

Maar zijn wij ermee bezig? Nee. Wij kijken liever naar boer Geert die omsingelt wordt door een cameraploeg. Boer Geert die vanavond een paar “50 tinten grijs” methodes op zijn potentiële partners gaat uitproberen. Die doet Groningen wel even op zijn grondvesten schudden. Vanwege de film “50 tinten grijs” zijn alle seksspeeltjes volkomen uitverkocht. Mocht u zich afvragen waar die glimmende, kale, declaratie-VVD’er is gebleven? Dan weet ik het antwoord wel! Die hangt onder de fractiekamer van de VVD. Aan het plafond geketend met een bal in zijn mond en twee tepelkwasten in de blauw-oranje VVD-kleuren aan. Dan komt meester Rutte (waarvan de seksuele geaardheid altijd al een raadsel is geweest) vragen of Verheijen dat niet nog een keer wil doen! En wanneer dit signaal is afgegeven, is het eens en voor altijd voorbij met die frauderende/declarerende VVD’ers.  

En terwijl de VVD nog met zichzelf en haar niet altijd te vertrouwen leden worstelt, gaat Aboutaleb van PvdA naar het Witte Huis. Dat is tenminste iemand waarvoor ik steeds meer bewondering begin te oogsten, hij durft met de Marokkaanse gemeenschap in discussie te gaan zonder te aanvallend te worden. Hij durft het probleem op tafel te leggen zonder een van haat doordrenkte tirade te houden die enkel voor polarisatie zorgt. Nu de eigenaar van Nutella is overleden hebben we weer mensen nodig die wit en zwart bij elkaar brengen, en ik denk dat Aboutaleb bij die mensen hoort, die wil de schouders er wel even onder zetten. Om het maar op z’n Rotterdams te zeggen: niet lullen maar poetsen!