zondag 25 januari 2015

De dissidenten op hun krenten


Een kleine wederopstanding van de dissidenten? Een tegendraadse beweging? Neen. Er was geen enkel verzet tegen het leenstelsel in de Eerste Kamer. De drempel wordt weer eens ouderwets hoger gelegd voor de studenten. Of men het nou kan terugbetalen of niet, de schuld blijft immers als het zwaard van Damocles boven de hoofden van de studenten hangen. Hoe kan je van studenten verwachten dat ze een goede inschatting van de arbeidsmarkt over 10 jaar kunnen maken? Daar slagen veel economen geeneens in. Ook Ruud Koole, de mogelijke dissident-van-de-dag stemde braaf in. En de Partij van de Arbeid is weer terug bij af. In oktober riep partijvoorzitter Spekman op tot “meer activisme” in de partij, een grotere tegenstrijdigheid voor een coalitiepartij is niet te bedenken. Er is nu in ieder geval niets meer van het activisme over, de bonte vacht is van de schaapjes afgeschoren en ze doen nu braaf wat herder Diederik zegt. Afgelopen zondag kwam Spekman met een nieuwe oproep dat PvdA-ers meer tijd op straat moesten doorbrengen, ik ben benieuwd waar dat in resulteert. Voor de partijvoorzitter, van wie het lijkt dat hij inmiddels twee jaar onafgebroken op straat doorbrengt, kan ik nog veel sympathie opbrengen. Hij is tenminste authentiek. Dat kan men niet altijd zeggen van de betweterige D66-elite die uit mannen bestaan die zo ijdel zijn dat ze zelfs hun handen wassen voordat ze naar het toilet gaan. Van deze onderwijs-partij kan het toch op z’n minst opmerkelijk genoemd worden dat ze met zo'n wetsvoorstel instemmen.

Maar we bouwen aan onze toekomst, zoals de partij van het onderwijsparadijs vaak scandeert. We bouwen aan een prachtige schuld voor onze kinderen en kleinkinderen. En mochten we geen goede inschatting op de arbeidsmarkt hebben gemaakt, dan kunnen we altijd nog bij de Aldi werken! De Aldi-winkel bij de drukkerij in Dammartin-en-Goële werd ten tijde van de gijzeling geëvacueerd. Nu de rust is wedergekeerd en alle horloges op gelijk zijn gezet, moet het Aldi-personeel nu alle verloren uren inhalen. Voor niets gaat alleen de zon op! En nu geen rare fratsen, bij de volgende gijzeling werken we gewoon door! Als er een schietpartij is doen we de kogelbiefstuk in de aanbieding. Uiteraard heeft de directie van het filiaal na alle opspraak de beslissing snel teruggetrokken, maar hilarisch blijft het toch.

Maar wanneer de Aldi niets voor u is, zijn er nog vele andere vacatures die interessant voor u kunnen zijn! Waarom komt u niet werken bij de V&D! Een winkelketen in nood, die zich weer wil onderscheiden van de webshops. Wat moet een filiaal toevoegen om de klanten van de webshops weg te houden? Laat de klanten zien hoe de kleding gemaakt wordt! Ik introduceer bij dezen: de afhaal-Vietnamees. Kijk vanachter een glazen wand hoe je kleding gemaakt wordt, één euro inworp en zie hoe je broek door 4 kinderen in elkaar wordt gestikt. En rust na je intensieve inkopen onder het genot van een huisgemaakte loempia even uit in La Place. Nog even en V&D is uit zijn as herrezen.

Het zou ook kunnen dat u principieel tegen het consumeren van loempia’s bent, dan kunt u altijd nog bij de AIVD werken. Waar kan je beter je studieschuld wegwerken dan op de schoot van de Verenigde Staten waar Nederland sinds 2003 op zit. Deze week werd duidelijk dat de Nederlandse geheime dienst al jaren als het verklikkertje van de klas wordt gezien en alle informatie aan de Amerikaanse veiligheidsdiensten doorspeelt. Ten tijde van Balkenende I vonden we het al geweldig dat we uitgenodigd werden voor het partijtje van Bush met zijn zogenaamde War (on/off) Terror. Trots hebben we meegedaan aan een project dat een groot deel van de Iraakse bevolking en infrastructuur heeft weggevaagd. En vandaag de dag zijn we ons niet veel kritischer op gaan stellen t.o.v. de grote jongen in de klas.


En terwijl de namen van de slachtoffers van Auschwitz, ter gelegenheid van de bevrijding 70 jaar geleden, één voor één klinken. Vaart er een groots en kolossaal schip Rotterdam binnen. “Pieter Schelte Heerema” staat er groots op de zijkant van het schip in pronkende, witte letters. Het schip is vernoemd naar iemand die lid is geweest van de Waffen-SS. Een leger voor Nederlandse vrijwilligers in de Tweede Wereldoorlog die richting het oostfront gingen om de nazi’s de helpende hand toe te steken. Zo zien we maar weer, een oorlogsverleden veeg je met een succesvol bedrijf zo weer weg. Gold dat nou maar ook voor de nabestaanden van de slachtoffers van wie ze nu de namen opnoemen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten