Een
volgeladen hal met smokings. De sfeer is allesbehalve ontspannen. In deze zaal
zullen de gouden kalveren worden uitgereikt. Acteurs hangen aan de bar en actrices
scharrelen als een stel plofkippen rond; dit is immers de avond van hun leven.
En terwijl de egocentrische wezentjes in het pluche zitten in afwachting het
euforische moment dat ze zich op een chaotische wijze een weg richting het
podium kunnen banen en klunzig zeggen dat ze geen speech hebben voorbereid,
maar toch even snel 6-A4tjes hebben volgeklad “voor het geval dat”, besef ik
dat deze prijs eigenlijk helemaal nergens over gaat. Als je zelfs in Nederland
geen prijs kan winnen voor de beste film, waar dan wel? Nederland is het
onderontwikkeldste filmland van de westerse wereld, dat hele gouden kalf is een
opgezette illusie waardoor Nederlandse filmmakers moeten denken dat de
Nederlandse filmwereld serieus te nemen is; we willen maar al te graag
meespelen met de grote jongens.
En
wie die grote jongens zijn, dat maakt ons niet uit. Zelfs wanneer het een organisatie
betreft die Saoedi-Arabië erg hoog heeft zitten, staan we te popelen om deel te
mogen nemen. Nederland zou dolgraag een plaats willen innemen in de VN-veiligheidsraad.
Dit is na de ramp met de MH-17 noodzakelijk, zo oppert de koning die van stal
is gehaald om een verpletterende indruk achter te laten. Alhoewel ik denk dat
men er niet in slaagt om Nederland lid te maken van de veiligheidsraad, heeft
het natuurlijk wel iets tragisch. Nederland zou een “uitstekende” kandidaat
zijn i.v.m. het aantal “vredesmissies” waar we aan hebben deelgenomen, daar is
de naam “Karremans” uiteraard niet gevallen. Bovendien, wie wil er lid worden
van een kliek die Saoedi-Arabië verantwoordelijk stelt voor de mensenrechten?
Het is voor Saoedi-Arabië de perfecte manier om haar eigen “schoonheidsfoutjes”
in relatie tot de mensenrechten te verdoezelen.
Men
lijkt overigens steeds minder principieel te worden; waarom zou je kritisch
doen, als het ook makkelijk kan? Het lijkt één van de haken en ogen die
onlosmakelijk aan het neoliberalisme verbonden zijn. Blijf kritisch tegenover
machtige landen en maak ze geen onderdeel van een democratisch orgaan; men moet
voorkomen dat de VN de FIFA van de internationale gemeenschap wordt. Zoals in
de column van Hertzberger in NRC Handelsblad te lezen is telde 2014 1 resolutie
over Noord-Korea en 14 over Israël; hoe kan iemand dat nog langer serieus
nemen? Aan meebuigen komt ook een eind; wanneer meisjes van 13 jaar oud
richting asielzoekerscentra komen omdat Nederland in het buitenland gesloten huwelijken
erkend (ook wanneer minderjarigen betrokken zijn), moet de grens tussen
culturele vrijheid en westerse normen & waarden getrokken worden.
En
terwijl Nederland als een klein kind op het partijtje van de populairste jongen
uit de klas uitgenodigd wil worden, baart het de VS grote zorgen dat Rusland
aan het huishouden is in Syrië. Dat kan namelijk nooit de bedoeling zijn; als
er één land is dat de vrijheid komt brengen is het Uncle Sam, en daar kan men
de moderne tsaar niet goed bij gebruiken. Poetin vecht namelijk aan de zijde van
Assad, om te zorgen dat die stevig op zijn troon kan blijven zitten; hierbij
zouden er door Russisch toedoen veel burgerslachtoffers vallen. Alhoewel er nog
niet duidelijk is in hoeverre dit burgers of rebellen zijn, is het natuurlijk
voor het eerst dat de VS zich bekommert om burgerslachtoffers; volgens hen is
dat nou eenmaal het bijproduct van invallen in het buitenland. De wereldpolitiek
is in de afgelopen 10 jaar niet zo nadrukkelijk aanwezig geweest als nu.
En
terwijl Obama, de laatste verstandige president van de VS voor een lange tijd,
zijn termijn uitzit, staan de republikeinen schreeuwend aan de poorten te rammelen.
De president zucht, deze week was de VS getuigen van de zoveelste schietpartij dit
jaar. Ze zijn van regelmatige incidenten ontpopt tot een bijna wekelijkse
traditie. En terwijl Clinton enkel werkt aan het opbouwen van een “betrouwbaar”
imago, schreeuwen de republikeinen moord en brand. Donald Trump schreeuwde al
uit dat de docenten ook maar wapens moeten hebben en Jeb Bush reageerde op een
mogelijk wapenverbod met een aparte uitspraak: dan moeten we ook zwembaden sluiten
omdat kinderen erin kunnen verdrinken. Dit soort weken zetten je aan het
denken: hoe ziet de wereld er over een jaar of tien uit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten